Rower w działalności gospodarczej.

W związku z pojawiającymi się dość cyklicznie pytaniami naszych klientów, postanowiliśmy zaprezentować możliwości ujęcia wydatków na zakup roweru w kosztach działalności gospodarczej.

Wydatki, które nie mogą być kosztem podatkowym, zostały enumeratywnie wymienione w art. 23 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 200, dalej: ustawa o PIT) oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT).

W przywołanych przepisach, na próżno szukać wydatków poniesionych na zakup roweru. Oznacza to, że zasadniczo ustawodawca nie widzi przeciwwskazań aby podatnik taki zakup mógł zaliczyć do kosztów podatkowych, czego potwierdzeniem może być najnowsza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP3-1.4011. 320.2018.2.KS1). Wszystko oczywiście… pod pewnymi warunkami.

Zgodnie z ogólną zasadą, która została wyraża w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT), kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione przez przedsiębiorcę w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem tych wymienionych w art. 23 (art. 16 ust. 1).

Obowiązek wykazania zasadności wydatku na zakup roweru

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 18 sierpnia 2004 r., (sygn. akt FSK 356/04), „z chwilą bowiem zakwestionowania zaliczenia przez organy podatkowe konkretnego wydatku, jako niebędącego kosztem uzyskania przychodów, na podatniku ciąży obowiązek wykazania, iż zamiar poniesionych wydatków był obiektywnie związany z osiągniętym lub nawet zamierzonym przychodem. (…) Skutki materialnoprawne w postaci potrącenia z przychodu wydatków poniesionych w celu jego osiągnięcia mogą nastąpić bowiem jedynie wtedy, gdy podatnik przedstawi lub wskaże źródła bądź środki dowodowe, które umożliwią organowi podatkowemu przeprowadzić dowód na okoliczność ich faktycznego poniesienia w celu osiągnięcia przychodu oraz związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym lub zamierzonym przychodem.”

Dość często mamy do czynienia z sytuacją kiedy brak jest wątpliwości, że rower jest niezbędny w prowadzonej działalności. Jest to dość oczywiste w przypadku np. kurierów rowerowych czy dostawców żywności. Oczywiście inne zawody nie są w tej materii dyskryminowane, czego dowodem mogą być interpretacje wydane przez organa skarbowe

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 marca 2008 r., nr ITPB1/415-802/08/MM, w której organ podatkowy przyznał rację wnioskodawcy będącemu lekarzem, iż kosztem uzyskania przychodów może być rower, który został zakupiony w celu dojazdów do czterech gabinetów lekarskich, w których lekarz ten świadczy usługi.
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP3-1.4011. 320.2018.2.KS1) w sprawie informatyka dojeżdżającego do klientów i do pracy samochodem, który jednak zainwestował w rower, chcąc ograniczyć koszty związane z przejazdem autem.

Argumentacja zawarta w powyższych interpretacjach niewątpliwie może dotyczyć wielu innych przedsiębiorców.

Rower i samochód jednocześnie

Nie ma żadnych przeszkód prawnych, aby rower został ujęty w kosztach uzyskania przychodów w sytuacji, gdy przedsiębiorca wykorzystuje również w prowadzonej działalności gospodarczej samochód, bez względu na formę własności: własny, użyczony czy leasingowany. Każdy z tych środków transportu może być bowiem używany w innych okolicznościach.

Amortyzacja roweru

Rower to standardowy składnik majątku, więc jeśli jego wartość początkowa będzie wyższa niż 10 000 zł, a jednocześnie przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok, wówczas konieczne jest ujęcie roweru w ewidencji środków trwałych i jego amortyzowanie. Rower należy uznać za pozostały środek transportu, sklasyfikowany pod symbolem 79 w Klasyfikacji Środków Trwałych, przy którym roczna stawka amortyzacji wynosi 18%.

Jeżeli natomiast, podatnik spełnia warunki określone są w art. 22k ust. 7 ustawy o PIT (art. 16k ust. 7 ustawy o CIT), możliwe jest dokonanie jednorazowej amortyzacji. Powyzsze wynika również ze stanowiska organów skarbowych tj. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 grudnia 2015 r., sygn. ITPB1/4511-1011/15/AK, jeżeli przedsiębiorca: „(…) będzie spełniał kryteria uznania za „małego podatnika”, a zakupiony rower zostanie zakwalifikowany do grupy 7 (podgrupa 79 rodzaj 790) Klasyfikacji Środków Trwałych, należy stwierdzić, że istnieje możliwość skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych roweru, do wysokości limitu 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów, przy jednoczesnym zachowaniu warunków pomocy de minimis.”

VAT przy zakupie roweru

Rower jest środkiem transportu ale zdecydowanie nie jest pojazdem samochodowym. Ma to znaczenie w związku z możliwością odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze, jeśli tylko rower wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych. Takie stanowisko podzielają organy skarbowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 16 lipca 2014 r., sygn. IBPP2/443-377/14/KO, wyjaśnił, że „Skoro (…) ustawodawca, dla zdefiniowania, dla potrzeb podatku od towarów i usług, pojęcia pojazdu samochodowego, odwołał się do przepisów o ruchu drogowym, zatem uzasadnionym jest zdefiniowanie pojęcia rower przy wykorzystaniu przepisów o ruchu drogowym. I tak, zgodnie z art. 2 pkt 47 ustawy Prawo o ruchu drogowym rower to pojazd o szerokości nieprzekraczającej 0,9 m poruszany siłą mięśni osoby jadącej tym pojazdem; rower może być wyposażony w uruchamiany naciskiem na pedały pomocniczy napęd elektryczny zasilany prądem o napięciu nie wyższym niż 48 V o znamionowej mocy ciągłej nie większej niż 250 W, którego moc wyjściowa zmniejsza się stopniowo i spada do zera po przekroczeniu prędkości 25 km/h. Analiza wskazanych wyżej definicji prowadzi do wniosku, że rower nie jest pojazdem samochodowym, a tym samym nie mają do niego zastosowania uregulowania prawne art. 86a ustawy o VAT. Rozstrzygając zatem kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu roweru, należy mieć przede wszystkim na względzie przepisy przywołanego wcześniej art. 86 ustawy o VAT. Ponieważ jak wskazał Wnioskodawca jest on czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zakupiony rower będzie wykorzystywany przez niego do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zatem na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia całej kwoty VAT wynikającej z faktury dokumentującej zakup roweru, oczywiście przy założeniu, że nie zaistnieją przesłanki ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego przewidziane przepisem art. 88 ustawy o VAT.”