Opodatkowanie VAT oddelegowanych dyrektorów

Ania

22 marca, 2024

Pozostałe

Oddelegowanie dyrektorów zarządzających stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT. W rezultacie mamy do czynienia z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT na podstawie art. 8 ust.1 ustawy w zw. z art. 28b ust 1 i art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, a więc z tytułu odpłatnego świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy.

Powyższe wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 lutego 2024 r., sygn 0111-KDIB3-3.4012.498.2023.2.AM. Przytoczona na wstępie regulacja art. 8 Ustawy o VAT dzieli czynności wykonywane przez podatników na dwie grupy tj. czynności odpłatne, które uznaje się za świadczenie usług określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT (art. 8 ust.1 i 2a Ustawy VAT) oraz te, z których wynika zakres w jakim czynności nieodpłatne spełniają także definicję odpłatnego świadczenie usług (art. 8 ust. 2, 5 i 6 Ustawy VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy są one wykonywane odpłatnie, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Organ na gruncie interpretacji podkreślił, iż dla wykazania czy dane świadczenie jest odpłatne wymagane jest ustalenie, czy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, który w zamian za wykonanie usługi uiszcza dla świadczącego usługi wynagrodzenie.

Organ wskazał, iż za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

– istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

– wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

– istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

– odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

– istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Dyrektor KiS w sprawie powoływał się na linię orzeczniczą TSUE, w tym m.in. na wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise. Zgodnie bowiem z treścią przytoczonego orzeczenia zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenia innej usługi (usługi wzajemnej). Organ w oparciu o niniejsze orzeczenie wskazał m.in. na wymóg istnienia bezpośredniego związku o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. W jego ocenie otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Organ przedstawiajac swoje stanowisko posiłkował się orzeczeniem TSUE z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie C-94/19 San Domenico Vetraria SpA przeciwko Agenzia delle Entrate, w którym to TSUE orzekł, że „świadczenie usług jest dokonywane „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, a zatem podlega opodatkowaniu, wyłącznie wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Ma to miejsce, jeśli istnieje bezpośredni związek między świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym”.

W przytoczonym orzeczeniu TSUE nadmienił również, że ,,bezpośredni związek istnieje wówczas, gdy dwa świadczenia są od siebie wzajemnie zależne”. Ostatecznie na gruncie wskazanego orzeczenia należało uznać, iż czynność oddelegowania pracowników, w której spółce oddelegowującej wypłacany jest jedynie zwrot związanych z tym kosztów, powinna zostać uznana za dokonaną odpłatnie i podlegającą opodatkowaniu VAT.