Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 września 2020 r. (sygn. akt I FSK 2030/17), usługi zlecone zmierzające do udzielenia pożyczki, podlegają przedmiotowemu zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 us 1 pkt. 38 ustawy o VAT, natomiast skorzystać ze zwolnienia nie ma możliwości w przypadku usług obsługi transakcji pożyczkowych, które są już zawarte.

NSA w swoim wyroku posiłkował się orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości UE z 17 marca 2016 r. (c-40/15), które interpretuje pojęcie pośrednictwa w usługach i wyznacza linię orzeczniczą, przyjętą przez Naczelne Sądy Administracyjne. Zgonie z nią, wszelkie czynności podejmowane, aby skojarzyć strony transakcji, pozyskać informacje o pożyczkobiorcy niezbędne do przetwarzania wniosku pożyczkowego i udzielenia pożyczki, zatwierdzenie wniosku, przygotowaniu umowy pożyczki, wysłanie dokumentów do pożyczkobiorcy, podlegają przedmiotowemu zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Natomiast każda czynność dotycząca obsługi aktywnej, uruchomionej już i udzielonej pożyczki, z takiego zwolnienia nie skorzysta.