Używane środki trwałe po zmianach.

Księgowość

Od 1 stycznia 2021 roku, zmieniła się definicja środków trwałych uznawanych za używane. Uznanie środka trwałego z używany, ma wpływ na prawo do ustalania indywidualnych (wyższych) stawek amortyzacyjnych dla takich składników majątkowych, które po raz pierwszy są wprowadzone przez podatnika do ewidencji środków trwałych.

Na skutek wprowadzonych zmian, środki trwałe będą uznawane za używane tylko w sytuacji, gdy podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane przez inne podmioty niż on sam (art. 22j ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) oraz art. 16j ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT). Zmiana ma duże znaczenie dla podatników korzystających z leasingu a następnie planujących wykupienie środka trwałego od firmy leasingowej. Jeżeli podatnik weźmie w leasing nowy środek trwały, a następnie wykupi go od firmy leasingowej, to nie będzie mógł już stosować wyższej stawki amortyzacyjnej, ponieważ, nie będzie spełniony przywołany warunek wykorzystywania „przez podmiot inny niż podatnik”. Wprowadzona zmiana w tym zakresie wyklucza również zastosowanie podwyższonych stawek amortyzacyjnych przy tzw. leasingu zwrotnym. W dotychczasowej praktyce podatnicy odsprzedawali dany składnik majątku firmie leasingowej, aby po okresie użytkowania pozwalającym uznać go za używany środek trwały, ponownie go nabyć.

Ostatnie posty

Masz pytania?

Skontaktuj sięz nami!