VAT tylko od uzyskanej kwoty wierzytelność, po skorzystaniu z ulgi na złe długi.

Księgowość

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dnia 2 września 2021 r. (sygn. akt I FSK 1383/18), „Podatnik, który zbywa wierzytelność o wartości wynikającej z korekty uwzględniającej ulgę na złe długi, musi doliczyć do podstawy opodatkowania i podatku należnego tę niższą wartość, a nie pierwotną.”

Fundacja będąca czynnym podatnikiem VAT złożyła wniosek o interpretację indywidualną. W opisie zdarzenia przyszłego podała, iż:

  • ma zamiar świadczyć usługi zarówno dla innych podatników VAT jak i podatników zwolnionych z podatku,
  • na przedmiotowe usługi będzie wystawiać faktury VAT,
  • w sytuacji gdy nie zostaną one zapłacone – będzie korzystać z dobrodziejstwa ulgi na złe długi przewidzianej w art. 89 a ustawy o VAT t. j. będzie korygowała podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego,
  • po skorzystaniu z ulgi na złe długi może dokonać cesji wierzytelności tzn. sprzedać nie ściągnięte wierzytelności.

Zgodnie z art. 89 a ust. 4 ustawy o VAT w takiej sytuacji należy zwiększyć podstawę opodatkowania i podatek należny VAT.

Własne stanowisko fundacji w sprawie oceny prawnej określonego wyżej stanu przyszłego było następujące: W takiej sytuacji po skorzystaniu z ulgi na złe długi a następnie dokonaniu cesji wierzytelności fundacja będzie musiała zwiększyć podstawę opodatkowania i swój podatek należny ale tylko o kwotę wynikającą z faktury korygującej. Jeśli zatem fundacja dokonałaby cesji powinna zwiększyć podstawę opodatkowania VAT i podatek należny nie o kwotę podatku wynikającą z faktury wystawionej przed skorzystaniem z ulgi na złe długi ale o kwotę wynikającą z faktury korygującej (po skorzystaniu z ulgi na złe długi).

Odpowiadając, Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej uznał, iż fundacja w sytuacji skorzystania z ulgi na złe długi i dokonaniu cesji wierzytelności musi doliczyć VAT wynikający z faktury pierwotnej a nie z korekty. Korekty tej nie będzie też mogła później rozliczyć.

Ze stanowiskiem Dyrektora KAS zgodził się także WSA we Wrocławiu. Powołując się na przepis art. 89 a ust. 4 wyjaśnił, iż podatnik po skorzystaniu z ulgi na złe długi (obniżenie podstawy opodatkowania i podatku należnego), a następnie – sprzedaży wierzytelności – musi zwiększyć podstawę opodatkowania a także kwotę podatku należnego o kwotę VAT wynikającą z faktury pierwotnej. Cena zbycia przedmiotowej wierzytelności nie ma tu znaczenia ze względu na fakt, iż podatnik zbywając wierzytelność przestał być wierzycielem. Prawa wierzyciela przechodzą tutaj na nabywcę wierzytelności. Nie znajdzie tu także zastosowania zasada stosowana przy częściowym uregulowaniu należności bo zbycie wierzytelności wyklucza częściowe zwiększenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w sytuacji gdy dotychczasowy wierzyciel zrezygnował z dochodzenia i egzekwowania należności.

Od ww. wyroku WSA fundacja wniosła skargę kasacyjną. Podniosła, iż dokonuje cesji wierzytelności nie w wartości pierwotnej (100) a o wartości obniżonej (100 – VAT). Dlatego po cesji korekta w górę powinna dot. podatku o wartości po cesji – tzn. po korekcie.

NSA nie zgodził się ani ze stanowiskiem Dyrektora KAS ani tym bardziej WSA we Wrocławiu. Stwierdził, iż skoro fundacja zbyła wierzytelność po skorzystaniu z ulgi na złe długi tzn. po korekcie to należy to uwzględnić. Albowiem po skorzystaniu z ulgi na złe długi transakcja (cesja) miała już inną wartość. Dlatego, zdaniem NSA, jeśli podatnik zbył wierzytelność po uwzględnieniu ulgi na złe długi, powinien podwyższyć podstawę opodatkowania i podatek należny o kwotę wynikającą z faktury korygującej a nie pierwotnej.

Ostatnie posty

Masz pytania?

Skontaktuj sięz nami!