Jak wskazał w interpretacja indywidualnej dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) z 3 grudnia 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.725.2020.2.KS), kto pracuje zdalnie z powodu
pandemii, nie zapłaci PIT, gdy dostanie od pracodawcy zwrot wydatku na zakup podstawowego wyposażenia biurowego np. krzesła.
Dyrektor KIS potwierdził, że nie ma mowy o konieczności zapłaty przez pracownika podatku dochodowego od przychodu podatkowego, gdy zwrot kosztów zakupu np. krzesła, otrzymają osoby pracujące z domu w okresie zagrożenia epidemicznego. Podstawą wydanej interpretacji jest art. 77 ustawy antykryzysowej z 19 czerwca 2020 r. (Dz.U. poz. 1086), na podstawie której pracodawca może polecić podwładnym wykonywanie pracy zdalnej w okresie zagrożenia epidemicznego oraz do trzech miesięcy po jego zakończeniu. Co więcej, pracodawca jest zobligowany do zapewnienia pracownikom narzędzi i materiałów niezbędnych do pracy zdalnej.
W ocenie dyrektora KIS, przychód z nieodpłatnych świadczeń mogą mieć natomiast pracownicy na stałe świadczący pracę w formie zdalnej (np. telepracę) oraz wykonujący swoje obowiązki zawodowe w domu incydentalnie. W ich przypadku, opodatkowaniu podlegałaby jednak tylko nadwyżka ekwiwalentu ponad wyliczony wcześniej przez pracodawcę miesięczny koszt zużycia
np. krzesła do pracy zdalnej.
Jak przypomniał przedstawiciel fiskusa, zgodnie z art. 6711 kodeksu pracy, pracownikom przysługuje ekwiwalent za używanie własnego sprzętu do celów służbowych. Przy ustalaniu wysokości tego świadczenia, bierze się pod uwagę wiele czynników a w szczególności: zużycie sprzętu, jego udokumentowane ceny rynkowe oraz ilość wykorzystanego w związku z tym materiału na potrzeby pracodawcy, przy uwzględnieniu cen rynkowych tych materiałów. Zdaniem organu wypłacane świadczenie będzie przychodem pracownika, z tym że może ono być zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT. Niestety to na barkach pracodawcy spoczywa obowiązek samodzielnego oszacowania wysokości ekwiwalentu, który musi być „przeliczany na miesięczny koszt zużycia krzesła i odnoszony do rzeczywiście świadczonej w danym miesiącu pracy w formie zdalnej”. Oznacza to, że tylko w takiej części, świadczenie będzie zwolnione z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13. Powstała ewentualna nadwyżka, będzie natomiast opodatkowana jako przychód ze stosunku pracy, a pracodawca będzie musiał potrącić od niej zaliczkę na PIT.
